Πολυκατοικία '83 [Remastered]

Σε κάποιο χωλ σκοτεινό
Σ' ένα σαλόνι
Πεθαίνω κάθε στιγμή
Θε μου σκοτώνει

Σαν θαλπωρή ύπουλη
Σαν σκοτοδίνη
Τούτη η ανία γλυκά
Με καταπίνει

Πόσο μ' αρέσει

Γιατί να μ' αρέσει

Πόσο μ' αρέσει

Φωσ ζαλισμένο αργό
Γαλάζια οθόνη
Κι ένασ απόηχοσ εκεί
Απ' το μπαλκόνι

Αμερικάνικο φιλμ
Με αστυνόμουσ
Και πάντα οι ξένεσ φωνέσ
Στουσ διαδρόμουσ

Για μένα ποιοσ να νοιαστεί
Ποιοσ να με πάρει
Μια νυσταγμένη ψυχή
Σ' ένα δυάρι

Σαν ένασ ήρωασ καλόσ
Αδικημένοσ
Σαν τραυματίασ εδώ
Βαριανασαίνω

Τώρα μονάχα αυτή τη στιγμή
Αν μ' απαντήσεισ
Μ' ένα τηλέφωνο ζεστό
Θα μ' αναστήσεισ
Το νούμερο όμωσ ξεχνώ
Σαν να 'μουν ξένοσ
Άλλη μια τσίχλα μασώ
Υπνωτισμένοσ