Ένας χαρούμενος αλήτης

Κι αν είμαι φτωχόσ μου μένει ευτυχώσ
Καρδιά από νέτο χρυσάφι
Κι' αν κάτι συμβεί κι αυτό θα διαβεί
Ποτέ μου δε μένω στο ράφι
Τη φτώχεια γλεντώ με λα φα σολ ντο
Διαρκώσ τραγουδώ σαν κανάρι
Τα κορίτσια κοιτώ και τα πλούτη πετώ
Γιατί έχω τη φτώχεια καμάρι

Στουσ δρόμουσ γυρνώ γελάω ή πονώ
Με ήλιο με μπόρα με νέφη
Δεν έχω ψωμί σφυρίζω γραμμή
Ποτέ δε μου λείπει το κέφι

Στα κλαδιά τη φωλιά μου σαν να 'μαι πουλί
Κι' αν δεν έχει ασανσέρ δε με νοιάζει πολύ
Στουσ δρόμουσ γυρνώ με τον ουρανό
Παρέα μου τον γαλανό

Αλήτησ κι εγώ διαρκώσ νοσταλγώ
Μα γέλιο τον κάνω τον πόνο
Κι' αν κάποια φορά μου λείψ' η χαρά
Τ' αστέρια το ξέρουνε μόνο
Μου στέκει αδελφόσ του ήλιου το φωσ
Που κάθε μου ελπίδ' ασημώνει
Κι' έχω στη σιγαλιά συντροφιά τα πουλιά
Τη πηγή τα λουλούδια το χιόνι

Στουσ δρόμουσ γυρνώ γελάω ή πονώ
Με ήλιο με μπόρα με νέφη
Δεν έχω ψωμί σφυρίζω γραμμή
Ποτέ δε μου λείπει το κέφι

Στα κλαδιά τη φωλιά μου σαν να 'μαι πουλί
Κι' αν δεν έχει ασανσέρ δε με νοιάζει πολύ
Στουσ δρόμουσ γυρνώ με τον ουρανό
Παρέα μου τον γαλανό