นิดนึงพอ

ฮา ฮ้า ฮา ฮ้า
ฉันค้นคว้าหาคำตอบ
เท่าไรไม่เจอ
เพราะอะไรเหตุใดถึงไม่ลืมเธอสักที
หรือต้องรอให้เธอบอก
ฉันเป็นส่วนเกิน
ที่บังเอิญผ่านมาแล้วทำให้เธอกับเขาวุ่นวาย

เธอจะร้ายเพียงใด
อดทนไว้เข้าใจโดยดี
เคืองไม่มี
ยังภักดี
โดยไม่เคยเปลี่ยนแปลง

อยากแสดงให้เธอ
รู้ซึ้งถึงความจริงจังจริงใจ
และยังหวัง (และยังหวัง)
สักวัน (สักวัน)
ฟ้ารู้ถึงคำรำพันของฉันเมื่อไหร่
สะกิดใจ
บอกเธอให้ช่วยพิจารณา
ฮื้ม

ฮา ฮ้า
ฮา ฮ้า
ฉันไม่เคยคิดแข็งข้อ
หรือบังอาจขอ
เพราะยังเจียมและเตรียมหัวใจของคนส่วนเกิน
คบฉันไว้เหมือนเป็นเพื่อน
ช่วยเตือนเภทภัย
ทุกข์เมื่อไรปลอบใจร้องไห้คราใดจะคอยเช็ดน้ำตา

ปรารถนาเวียนวน
ตามประสาของคนเคยเคียง
จึงร้องเรียนเวียนแวะวน
ทนแม้จะถูกหยาม

จะพยายามให้เธอ
เว้นที่ภายในดวงใจของเธอ
ให้กับฉัน (ให้กับฉัน)
ได้ยืน (ได้ยืน)
รกร้างเยือกเย็นเดียวดายเจียนตายไม่หวั่น
จะทำใจ
แบ่งใจให้ฉันนิดนึงพอ

จะพยายามให้เธอ
เว้นที่ภายในดวงใจของเธอ
ให้กับฉัน (ให้กับฉัน)
ได้ยืน (ได้ยืน)
รกร้างเยือกเย็นเดียวดายเจียนตายไม่หวั่น
จะทำใจ
แบ่งใจให้ฉันนิดนึงพอ (ฮาฮ้าฮา ฮาฮ้าฮา)
ให้ฉันนิดนึงพอ
อืม
เฮ้อ เฮอ