Με τα μάτια των τσιγγάνων

Παραπατώντασ στου λονδίνου τα στενά
Βλέπουν τα μάτια μου τη νύχτα μεσημέρι
Όλεσ οι γλώσσεσ που ενώθηκαν σε μια
Κανείσ δε νοιάζεται αν ζεισ ή αν πεθαίνεισ

Πάνω στα δίπατα με πνίγει ο καπνόσ
Από την τσέπη του μπουφάν μου ξαναβγάζω
Το ραδιόφωνο παλιό με ακουστικό
Πιάνω ελληνικό σταθμό για ν' ανασάνω

Μη βρέξει μη βρέξει και μη στάξει
Πάντα σ' είχα μα εσύ δεν ήσουνα εντάξει
Μη βρέξει μη βρέξει και μη στάξει
Πάντα σ' είχα μα εσύ δεν ήσουνα εντάξει

Όλα είναι ίδια και παλιά σαν το θεό
Και η βιτρίνα στη γωνιά αναβοσβήνει
Μέσα χτυπιέται ένασ άφραγκοσ ινδόσ
Που ήρθε εδώ για να σωθεί απ' τη γαλήνη

Έι γκρέκο ακούγεται η φωνή
Που αγναντεύεισ το τσιγάρο θα σε κάψει
Είναι ο έρωτασ σαν το μωρό παιδί
Που αν δε βυζάξει απ' το κλάμα θα σε σκάσει

Και το ράδιο εξακολουθεί
Μ' αβανταδόρικο σουξέ με καλοπιάνει
Μήπωσ μου διώξει τη μανία τησ φυγήσ
Από εσένανε που δε με πλησιάζεισ