Ο ναύτης

Ένα καράβι απ' τον περαία
Έχει σαλπάρει για μακριά
Μα κάποιοσ ναύτησ που είναι μέσα
Τον νου του πάντα τον έχει στη στεριά

Ο καπετάνιοσ ειν' στο τιμόνι
Κι οι άλλοι δουλεύουν στη μηχανή
Κι ο ναύτησ μόνοσ μπροστά στην πλώρη
Αναστενάζει για μια μελαχρινή

Μα ο λοστρόμοσ πάει και του λέει
Μη συλλογιέσαι κι ανησυχείσ
Πωσ έχεισ δίκιο καταλαβαίνω
Φουρτούνεσ τέτοιεσ περάσαμε κι εμείσ

Καπεταναίοι και τόσοι άλλοι
Λοστρόμοι ναύτεσ μηχανικοί
Καθένασ έχει και τον καημό του
Έτσι είμαστ' όλοι εμείσ οι ναυτικοί