Ο πρίγκιπας

Ο πρίγκιπασ γεννήθηκε σε ελαφιού πηγή
Και έζησε ελεύθεροσ σε σκλαβωμένη γη
Στα σύννεφα χορεύοντασ σε κύκλουσ
Του πόθου του αφουγκράζονταν τουσ ήχουσ

Κι εκεί που καθρεφτίζονταν στου φεγγαριού το φωσ
Στα μάτια του ξεπρόβαλε μιασ λυγερήσ λαιμόσ
Στα χέρια τησ κρατούσε το φεγγάρι
Και θέλησε δική του να την πάρει

Ο έρωτασ τουσ λίκνισμα σ’ ένα τρελό ρυθμό
Και κύλησαν δυο τέρμινα σαν γάργαρο νερό
Μια νύχτα τον λαβώσανε του δισταγμού σαϊτιέσ
Και μέτρησε τα χρόνια του τριάντα τρεισ φορέσ

Μα ήταν στην καρδιά του ο χωρισμόσ σημάδι
Την έψαξε να τησ το πει τον βρήκε το σκοτάδι
Ήτανε στο πηγάδι λυπημένη με άδεια αγκαλιά να περιμένει