Apologismos
Tasos Grous, Vagelis Velonias
Κράτησα τα χρόνια μου μες τα όνειρα μου
και στο φως ταξίδευα για να μη χαθώ
κι όταν παίζαν οι σκιές στο παράθυρο μου
μ΄ 'έπαιρνε η αγάπη στα βαθιά
χάραζα το δέντρο μου ο καημός να τρέχει
κι έδενα το γέλιο μου πάνω στην πληγή
κι όταν παίζαν οι σκιές γύρω μου κι εντός μου
γλυκό κρασί οι φίλοι μου
κράτησα τις νύχτες μου πέρα από τα φώτα
και κραυγές τραγούδαγα για να κρατηθώ
κι όταν παίζαν οι σκιές κι έλιωναν οι δρόμοι
έπαιρνα το μέρος των τυφλών