Ούτε φωνή κι ακρόαση

Ζητιάνου ρούχα φόρεσα
Και του ορφανού την πίκρα
Μπασ και βρω ανταπόκριση
Στο σπίτι σου που μπήκα

Κι ούτε φωνή κι ακρόαση
Κι ούτε φωνή και λέξη
Αγάπη που ήσουν όαση
Σε δίχτυα μ’ έχεισ μπλέξει

Απέναντι απ’ το σπίτι σου
Υπάρχει καφενείο
Εκεί βραδιάστηκα και χτεσ
Κι έμεινα ωσ τισ δύο

Κι ούτε φωνή κι ακρόαση
Κι ούτε φωνή και λέξη
Αγάπη που ήσουν όαση
Σε δίχτυα μ’ έχεισ μπλέξει