Η βάρκα

Μια βάρκα μόνη λιώνει στη στεριά
Χωρίσ τιμόνι και χωρίσ κουπιά
Τη δέρνει η αλμύρα ο ήλιοσ κι η βροχή
Και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή
Τη δέρνει η αλμύρα ο ήλιοσ κι η βροχή
Και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή

Είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
Σαν έφυγεσ μακριά μια βροχερή βραδιά
Είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
Που δίχωσ συντροφιά με τρώει η μοναξιά

Πέρα μακριά το πέλαγο γελά
Κι εμένα σιωπηλά το δάκρυ μου κυλά