Χνότο με χνότο γέρναμε
Απ' τησ καρδιάσ μου το βυθό
Στο νου μου ήρθε πάλι
Κάποια χαμένη αγάπη μου
Ίσωσ η πιο μεγάλη
Χνότο με χνότο γέρναμε
Στο ίδιο προσκεφάλι
Ωσ τη βαθιά αυγή
Χνότο με χνότο έφυγε
Με άλλην κάποιο βράδυ
Και μ' άφησε πληγή
Η θύμησή σου σπαραγμόσ
Όσο ο καιρόσ περνάει
Για τη χαμένη αγάπη μου
Πάντα η καρδιά πονάει