อิสรภาพ...ไม่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ

เราจะร่วมกันร้อง
และจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเราได้อีก
ไม่มีชัยชนะ
อิสรภาพไหนเลย
จะเกิดขึ้นโดยบังเอิญ

ฮื้อฮือ ฮือฮือ
ท้องฟ้าเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
ไม่มีหยาดฝนเมฆลุกเป็นไฟ
ท่วมฟ้า
พื้นดินกลบคนจมกลืนน้ำตา
ถูกเหยียบเย้ยตา
ให้เมินความจริงที่เห็นอยู่ (ฮื้อฮือ ฮือฮือ)

ถ้าเพียงแค่เราจะลุกขึ้นมา
ร่วมเปิดปล่อยฟ้าที่โดนใครปิดเอาไว้
เปิดทางให้แสงไล่ความมืดไป
ให้ความกล้าหาญรุกโชนในใจของทุกคน (ฮื้อฮือ ฮือฮือ)

เราจะร่วมกันร้อง
และจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเราได้อีก
ไม่มีชัยชนะ
อิสรภาพไหนเลย
จะเกิดขึ้นโดยบังเอิญ
มันอาจจะเหน็บหนาว
มืดมิดจนปวดร้าว
อีกไม่นานจะผ่าน
ฮื้อฮือ ฮือฮือ

ถ้าความเมตตาต้องพึ่งหัวใจ
และการเห็นใจต้องพึ่งความเป็นคน
คงน่าเสียดายถ้ายอมจำนน
ก้มอยู่อย่างคนให้โดนย่ำเหยียบอีกต่อไป (ฮื้อฮือ ฮือฮือ)

เราจะร่วมกันร้อง
และจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเราได้อีก
ไม่มีชัยชนะ
อิสรภาพไหนเลย
จะเกิดขึ้นโดยบังเอิญ
มันอาจจะเหน็บหนาว
มืดมิดจนปวดร้าว
ในทางที่เดินร่วมไป

มันอาจเหน็ดเหนื่อยหัวใจ
ปลายทางอาจอยู่แสนไกล
มันไม่ไกลเกินถึง