Kwiat

Jesteś kwiatem, który do życia się budzi
Lecz nie zakorzenia się tu;
Jak piosenka, która się nigdy nie nudzi -
Z deszczu mnie prowadzisz do snu
(Przez bezkresy morza do wieczności nieba
Aż po magię i światło gwiazd - )
Martwić się przegraną nie trzeba, nie trzeba
Skoro jeszcze przegrasz nie raz

(Jesteś kwiatem, który do życia się budzi
Lecz nie zakorzenia się tu...)

(Dookoła świat tak ponury, ponury
Nie znajduję prawdy swej w nim;
Może nagły wskaże ją piorun i z góry
Cel oświetli na szlaku mym.)

Przez bezkresy morza do wieczności nieba
Aż po magię i światło gwiazd -
Martwić się przegraną nie trzeba, nie trzeba
Skoro jeszcze przegram nie raz

(Jesteś kwiatem, który do życia się budzi
Lecz nie zakorzenia się tu...)