Giden Yolcu [Ulan Dünya]

Sokaklar boşalmış
Işıklar şimdi loş
Sadece ben miyim ki sarhoş?
İnsanlar şaşırmış
Herkes bir şey arıyor
Buldum diyenler bile, yanıyor
Söyle bir kez olsun
Kimlere döndün de, kimlere durdun

Ulan dünya adaletin yok mu?
Yalan dünya yeter be çok yordun
Ulan dünya hiç insafın yok mu?
Dönmüyor kimse hep giden yolcu

Hayatlar yaşandı,
Bir yerlerde buluştuk
Zamanlar paylaşıldı,
Hep konuştuk
Onlar gitti sonra, hiçbir şey söylemeden
Bak kaldık burada yine senle ben
Söyle neden iyiler bu kadar çabuk gider?
Dur da cevap ver

Ulan dünya adaletin yok mu?
Yalan dünya yeter be çok yordun
Ulan dünya hiç insafın yok mu?
Dönmüyor kimse, hep giden yolcu

Biliyorum her gün peşimdesin
Azrail gibi tetiktesin

İyiler kazanır demişti annem
Sen o masalları bilir misin?
Rekabet değil yaşamda temel
Elimde değil, önümde kader
Yaşamak için ödersin bedel
Kara bir sayfa yazar, çizer
Anlamıyorlar, konuşuyorlar
Ellerim bağlı, sormuyorlar
Sırtımda yer yok, doymuyorlar
İnan, başar, konuşuyorlar
Siyah ve beyaz, bugün ve yarın
Kafamda poyraz sorular baskın
Her gün bela ve her gün vukuat
Sokaklar acımaz taksan da kravat
Düşüyor beyazlar her gün saçıma
Hayallerimse kaldırım taşına
Meçhulüm artık anlamsız öçler
Unutalım artık kalmadı düşler
Bir kuş gibiyim gördüm her şeyi
Yalanmış hepsi, tanıdım herkesi
Sevdim, suçum olsun dünyada
Adalet bugün sade rüya

Meçhule göçler, anlamsız öçler
Kaf Dağı’nın ardında saklı düşler
Yaşanan her şeyi, yaşayan herkesi
Gördü gözler

Ulan dünya adaletin yok mu?
Yalan dünya, yeter be çok yordun
Ulan dünya hiç insafın yok mu?
Dönmüyor kimse, hep giden yolcu