Φύγανε τα χρόνια

Τώρα στην άκρη του καλοκαιριού
Έρχεσαι σαν τραγούδι μεσ στο νου
Εσύ που χάθηκεσ μια νύχτα σκοτεινή
Κι έμεινε μόνη η καρδιά μου κι ορφανή

Ένα ένα τα καημένα
Φύγανε τα χρόνια
Ένα ένα σκοτωμένα
Μέσα μου τ' αηδόνια

Τώρα στου φθινοπώρου την δροσιά
Έχω ξανά την λύπη συντροφιά
Και συλλογίζομαι μονάχη κι απορώ
Αχ τι τον έκανα τησ νιότησ τον καιρό

Ένα ένα τα καημένα
Φύγανε τα χρόνια
Ένα ένα σκοτωμένα
Μέσα μου τ' αηδόνια