Η έξωση

Μου τα πετάξανε που λεσ
Τα τσαμασίδια στισ αυλέσ
Και μ' έκαναν ρεζίλι
Μα δόξα να 'χει ο θεόσ
Και ασ γκρινιάζει ο φτωχόσ
Να που υπάρχουνε κι οι φίλοι

Ο αρκαντάσησ ο μεμάσ
Που πάντα νοιάζεται για μασ
Και αγαπάει τη φτώχια
Έτρεξε βρήκε μια σπηλιά
Μου τρύπωσε τη φαμελιά
Πριν πιάσουν πρωτοβρόχια

Τώρα να βρέχει να βροντά
Αστροπελέκια να πετά
Να ρίχνει καλαπόδια
Μα κι ο χριστόσ μασ βρε παιδιά
Γεννήθηκε σε μια σπηλιά
Κι είχε παρέα του τα βόδια