Να κλαις

Πώσ να βγω από ένα κύκλο μαύρο
Που 'χει τη ζωή μου χρωματίσει
Στο βυθό με παίρνει και στη δύση
Δε μ' αφήνει την τροχιά μου νά 'βρω

Να κλαισ πάνω στη σάρκα μου
Και να ρωτάσ τα μάτια μου
Γιατί τα λάθη είναι πολλά
Κι ο πόνοσ κλαίει σιωπηλά
Να ρωτάσ

Αχ κι αυτή η νύχτα πώσ με σφίγγει
Μπαίνω στο παιχνίδι τησ με ρίσκο
Σε καλώ να 'ρθείσ μα δε σε βρίσκω
Κι η κραυγή μου σπάει το λαρύγγι

Πώσ να βγω απ' αυτή την αγωνία
Μοιάζει να με κυνηγάνε τρένα
Σκόρπια χρόνια γυαλιά σπασμένα
Βαφτισμένα στην παρανομία