Vloeibaar

Soms voel ik me als een plastic bekertje dat leeg staat- zonder de inhoud ben ik te licht bevonden- Geef mij het water want dat heelt de wonden, nee ik kan niet zonder. Dus aanschouw de regenboog die ontstaat voor jou doordat de Heer zijn licht door de vloeistof van onze gedichten straalt
Verfrissend, glashelder, het woord wordt vertaald. En niet in een donkere, muffe kelder door een oude grijze man, maar in de vorm van vloeistof zodat je het horen kan, voelen kan. Want we zijn op reis naar het nieuwe Kana'an, het paradijs, het beloofde land, Waar meertjes, riviertjes en watervallen zullen zijn miljoentallen van planten en dieren zullen zijn en een wei waar een klein lammetje huppelt. Nu voelen wij alleen nog maar de druppels en horen het geklater maar later zullen wij zelfs zwemmen in zijn levende water

-laat de stromen je vullen en krijg rust
-laat de stromen door je heen, ervaar rust
-laat de stromen uit je vloeien en geef rust, en geef rust...

Rust en stilte aan de kant van het water, zacht stromen en dan gaat er, yo, heel wat door me heen op het punt van rust. Aan de kant van een rivier, meer of kuststrook ook al lijkt de branding onrustig- toch is ze nuttig. Het vloeibare element als inspiratie voor de vloeibare poezie in het hiphop-event
Het is een essentieel onderdeel van de wereld waarin we zijn- heel fijn- zeventig procent water die we zijn. Vloeibaar, bevroren of gasvormig verloren- ik laat m’n rust niet verstoren- hey moet je horen- de serene rust van een waterval, ruisend riet in de wind, stromen als kristal. Ik zie vissen zwemmen door de stralen van de lichtval en- oh man! 's Nachts zonder vals licht kijken naar de sterren, rust in de verre hoeken van het heelal- door elk tranendal is er de inval- dat de stromen komen van iemand bovenal