Μέρες αιώνες

Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα
Όταν τισ πρώτεσ ώρεσ πάγωνα και ίδρωνα
Όταν χωρίσ εσένα αγάπη μου κοιμόμουνα
Και πώσ να συνηθίσω αυτόν τον χωρισμό

Και να που ο χρόνοσ δεν σε πήρε από μένα
Απ'το μυαλό μου τη ψυχή θα ήταν ψέμα
Τώρα γελάω όπου βρεθώ απελπισμένα
Μόνο και μόνο για να σου το πούν εσένα

Οι μέρεσ τώρα μοιάζουνε αιώνεσ
Ίδια τα καλοκαίρια κι οι χειμώνεσ
Που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
Φοβάμαι δεν θ' αντέξω θα λυγίσω
Δε παν' να λένε όλοι για ζωέσ και θαύματα
Για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα

Πόσο μου λείπει να' ξερεσ η αγκαλιά σου
Το κάθε βλέμμα σου το κάθε άγγιγμά σου
Και βασανίζομαι μεσ'τισ φαντασιώσεισ
Όσο κι αν ξέρω πωσ σημάδι δεν θα δώσεισ

Οι μέρεσ τώρα μοιάζουνε αιώνεσ
Ίδια τα καλοκαίρια κι οι χειμώνεσ
Που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
Φοβάμαι δεν θ' αντέξω θα λυγίσω
Δε παν' να λένε όλοι για ζωέσ και θαύματα
Για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα

Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα