Αναλαμπές πραγματικότητας

Νιώθω να ξεθωριάζεισ στη μνήμη μου αργά
Νιώθω την απουσία σου να γίνεται σκιά
Και πάνω στο τραπέζι μου στιχάκια ερωτικά
Ψάχνουν τον παραλήπτη εσένα εσένα

Και νιώθω μια φωτιά σ' όλο μου το κορμί
Πάνω στα πλήκτρα βγάζω
Όλη μου την οργή για σένα για σένα

Το ‘ξερα κι ασ μην το ‘λεγα πωσ δε θα ‘ρθεισ
Σ' άφηνα το μυαλό μου ν' απασχολείσ
Πεσ μου πωσ να γεμίσω αυτό το κενό
Νιώθω να χάνω επαφή μ' εμένα μ' εμένα