Donostia
Urtarrilak 20 joan zena
Danborkada bakoitzean paparrean odolusten bazaizu
Jauregi asmatu honetako korridoreko hormak
Orroaka hurbiltzen bazaizkizu
Atzerria 5A-ko behatxulotik
Ikus badezakezu
Utzi nahi ez arren, ate zaharrek zirrikitu asko, handiegiak
Dituzte aizu
Eta bertatik isurtzen bazaitu zu
Aurtengo udako iraungitze datak
Zertaz ari naizen badakizu
Garestia da alokairua
Salduz bizitza, sinatuz hitza, ate azpitik fakturaren printza
Jabearen dei bakoitzean azken helduko dela
Ikusten baduzu zuk
Hiru hondartza ez badira nahikoa txalupa galduak antaparatzeko
Ze portu aurkituko dut nik gero
Nire arima sosegatzeko
Bosgarren zubitik barrena
Barneratzen banau gaur garenak, naizenak, zarenak
Bost begi pareren isladek eraikitzen badute dena
Ordu galduez, ordu helduak, haizea orrazten harri zuloetan
Lagun ezkutuetan memoriak irensten
Pega daitezen erraietan
Etxera bueltako ordu batek nola bana ditzaken bi mundu
Amaren lurraren sustrai errotuak eta taupadez diseinatutako mundu labainkor hura
Ai, (h)ura
Galdu nahi ez dudan arren telefonorik ez duen hura
Hiru hondartzak gatzez busten dituen ura
Egarri naizen arren edan ezin dezakedan ura
Infinitoa ez bada existitzen
Betirakorik ezer ez bada
Segundo orori etenak kenduko dizkiot
Denbora unitate bakarra sortu eta bertan bizitzeko