สมน้ำหน้าตัวเอง

ละเห็นว่าน้องผู้ฮ้าย
อย่าฟ้าวหน่ายหันหนี
เห็นว่าดำปี้ปี้
อย่าฟ้าวขี่ดอกเฮือกลาย
ขอเว้านำแหน่เด้อชาย
อ้ายย่างหนีบ่แนมน้อง

บ่าวเดินหนีสาวผู้ฮ้าย
เว้านำอ้ายอ้ายบ่มอง
ทุกข์เพิ่นว่าบ่ดี
มีจังเอิ้นพี่น้อง
บ่าวบ่มองน้องแสนเซ็ง

สมสมสมสมน้ำหน้า
อยากเป็นบ้าฮักเขาแฮง
ฮักอีหลีออหลอ
นอนคิดต่อแต่เขา
ลิโตนเฮาบ่าวบ่แคร์

คนจนแพ้
คนมีเงินถังน้ำตายั้งบ่อยู่
คนจนแพ้
คนมีเงินถังน้ำตายั้งบ่อยู่
เซาเอาใจอีนางโลดซู้
เจ็บช้ำอย่าสน

เจ็บมากล้นหนักหน่วงทรวงใน
เจ็บปานได๋กะสิทนเด้ออ้าย
เขามีป้ายสีแดงขับเสิ่น
เลยหนีบ่เอิ้นตามง้อกี่หน

เกิดมาจนทนเอาหน่อย
น้ำตาย้อยอ้ายบ่สน
โอ้คนจนอย่างน้อง
อ้ายบ่มองตามใจ
ง้อเท่าไรยิ่งเกลียดเรา

สมสมสมสมน้ำหน้า
ไร้คุณค่าจริงหนอเรา
แรกรักเคยเอาใจ
พ้อคนใหม่เลยเซา
หันไปเอาใจเขาแทน

แหวนวงน้อยกะยังเอาคืนไปยื่นเข้าใส่
แหวนวงน้อยกะยังเอาคืนไปยื่นเข้าใส่
นิ้วใสใสยาวยาวส่วยล้วยเหมาะแท้ใส่แหวน
คาดบ่แม่นฮักกันก็ได้เลิก
คนได้เบิกเงินในบัญชีอ้าย
เขามีความหมายกว่านางน้อง
กว่านางน้อง เออเอย ละนา