ร้ายก็รัก

ทุกทุกครั้งที่เปิดดูละคร
มีบางตอนที่ฉันเองไม่อาจมี
ในละครมีผู้ชายดี๊ดี
คงเป็นใครคนที่เธอนั้นใฝ่ฝัน

แต่กลับมาสู้ชีวิตจริงไม่มีให้อิงอะไร
ใครใครก็มองเราไม่ดี

งั้นผู้ชายดีดีคงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉันนั้นต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีดีมันมีแค่ในนิยาย
ฉันก็แค่ผู้ร้ายถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย
สุดท้ายได้เขาเธอไปครอง

เพื่อน
ใครบอกว่าชีวิตเหมือนในละคร
ชีวิตกูยิ่งกว่าละครอีก
ฟังกันนะ
ฟังละวะ

ถึงร้ายก็รักนะ เกเรยังไงก็รักนะ
หน้าตาเป็นตัวกำหนดเทวดาเขียนบทยังไงกันวะ
อยากเกิดเป็นตัวพระ
แต่เขาลิขิตให้เป็นตัวร้าย
ใครจะรู้ว่าทศกัณฑ์รักนางสีดามากกว่าเท่าไหร่
ถึงร้ายก็รักจริงไม่ใช้สลิงไม่ใช้สตั้น
เหนื่อยใจก็ลิโพนางเอกร้องโฮสั่งน้ำส้มคั้น

อกหักมาทีไม่มีคนดูเห็นใจ
จะเปิดศึกชิงนางก็คงต้องแพ้เรื่อยไป
จะมองทางซ้ายจะมองทางขวากูมันก็โกงนี่หว่า
มือถือดอกไม้ไว้หนวดไว้เคราเขาหาว่าโจรป่า

โรมรันพันตูความรักของกูชักมัน
ขีดขีดเขียนเขียนกันไป เฮ้ยเดี๋ยวกูเล่นไม่ทัน
จะรีบไปไหนสงครามยังไม่จบยังต้องรบอีกครั้ง

มึงคิดว่ามึงรักเธอเท่าไหร่ กูมากกว่าพันครั้ง
จะยอมตายพลีกายช่วยให้ละครขายดี
เกิดชาติหน้าฉันใดขอเป็นพระเอกสักที

งั้นผู้ชายดีดีคงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉันนั้นต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีดีมันมีแค่ในนิยาย
ฉันก็แค่ผู้ร้ายถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย
สุดท้ายเขาได้เธอไปครอง

โลกของฉันมันต่างจากละคร
มันเป็นตอนที่ฉันเองต้องผิดหวัง
ความเป็นจริงที่ต้องเจออีกครั้ง
ความลำพังที่คู่กันกับตัวร้าย

แต่กลับมาสู้ชีวิตจริงไม่มีให้อิงอะไร
ใครใครก็มองเราไม่ดี

งั้นผู้ชายดีดีคงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉันมันต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีดีมันมีแค่ในนิยาย (นิยาย)
ฉันก็แค่ผู้ร้ายถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย (คงต้องตาย)
สุดท้ายเขาได้เธอไปครอง

ผู้ร้ายก็ต้องลงไปกอง