Öfkem Firarda

Bir çiçekti hayal dünyam
Yaprakları da dökülmüş
Bitirmiş insan, direndik oysa güvenmiyorsan
Hala inanmıyorsan düşünüp bulamıyorsan
Göremiyorsan sus ve dinle çeneni yorma
Hedefim olma neşemi bozma gecemi boğma
Peşime takma düşmanlarımın gözünün
Yaşına bakmam
Düştü saçıma aklar, derdim acımı katlar
Çünkü yanına kalmaz yaptıkların
Çünkü kalbin taştan dur bulaşma
İnan bu başka, inanmam aşka
İnanmak saçma belki şimdi inatla aç kal
Çıkardı baştan
Tıkandı yollar çıkarcı dostlar
Sıkıldım bundan artık sana yakınlık duymam
Kafanda kurma, bırak dokunma, tutar kolumdan
Biter mi bunlar çığ düşer bir kar topundan
Kafeste telli turnam
Aslında hepsi kurnaz arttığında
Dertler arkanızda durmam

Bu gece sokaklar ölümü planlar
Gidecek körü körüne buna inanmaz
Bu gece gözünü kapa sakın uyanma
Duyarsın adımızı öfkem firarda

Yıllardan 2005, hayatın sikilir genç
Anlattım on senedir şimdi yaşım 25
Bıraktım peşini (yes) fırlattım resmini de
Uzattım eskilere hatırlattı hepsini rap
Bu yolda düştüm ve kalktım
Olmuyorsa zorlama dediler küstüm bıraktım
Kafanı yormayınca zor dediler güçlendim
Hatrımı hiç sormayınca kimse yükseldi şansım
Benim etrafım hasım kalemin efkarı basık
Paranı cebine sok müzikten gelen tek kârım
Asık suratlı bir kitle yani rap tantanası
Yazdıklarım gerçek amına koyim ne sallaması
Senin hoşuna gider kankalarını ex
Aşkınla basıp durmak
Kes saçmalamayı gidip ez taşla kafanı
Şimdi sex maceralarını anlat
Hip-hop'la gerizekalı
Destan yazarım ben siz esrarlısınız