SAVAŞ
Karanlıklar içinde doğdum bi bok çukurunda
Yaşamak olamaz kolay hiçbir zaman burda da
Geldim bu dünyaya bir amaç için ve
Başarmadan gidersem tanrılar savaç açar topyekün bana
Zorluklara kafa tutarak çabala durmadan
Sanrılar yanıltmasın çık yalan gökkuşağından
Ama sanma ki imkansız tüm hayaller ve hedefler
Başarıcaksın inan her şeyi bir gün elbet
Delirdiğimde savaştım hepinizle teker teker
Yalanlardan ibaretsiniz bezdim sizden yeter
Kana bulandı ellerim hayallerim gibi ve usandım başarıp heba olmaktan her denediğimde
Dünyayı kurtarmanın derdindeyim delice
İlk sizi buradan temizlicem gitgide
Titrersiniz anca üstünüze geldiğimde
Karanlığıma yavaşça çekilirsiniz gittikçe
Sessizliğe çözüm aramakta
Acım dile getirir yavaşça
Öfkem ise savaş yaratmakta
Güneş batar doğudan
Savaş açar kaos sana
Karanlıklar kanımızda
Aydınlıklar aldatmaca
Düşünceleri ele
Geçirir seni de
Ardından cinnet geçirir
Delirirsin birden
Yükselirken alevler
Devran döner çalınır onlar için
Cehennem marşı beyinlerinde
Ordular kalkın ayağı
Son marş ileri
Yok bu savaştan dönmek
Bu bizim elimizdeki tek kaderimiz
Tanrı verdi bu savaşı sana bir sebepten
Zorlukların ne kadar fazlaysa
O kadar güvenir sana
Karşısındakilere belirir
Eninde sonunda da birden delirir
Yenilir iblise
Yüzleşirken lanetle delice
Şeytan döner
Sarılır sonra dirilir birden
Canavar içinden
Korkular kaldı inadın
Sonuna itildi
Yok bu canavara bedel
Yok acıyla nefretin bedeli
Tanrı benimser tanrıyı kazanmak gerekçe
Yok oluşunuz da kaçınılmaz
Kaos kalır ebediyen