Olmadım Say

Bir evlat hangi vakit yalnız hisseder bu denli
Bütün lafların nedense kifayetsiz hali
Benle vücut buldu sanki ruhum çekildi
Geriye kaldı sadece taze kan izleri söyle
İnsan hiç evinden gider mi böyle
Söylenilmemiş bir laf gezerken ceplerinde
Güve deliklerinden rüzgar eserken iplerimde
Derimi yüzdüler öfke hala gözlerimde
İnsanla sınandım inatla inandım
Kendimle sınandım ısrarla yanıldım
Bir akşam öyle sarhoş olmuşum ki utandım
Doğmadığımı sandım keşke hiç yanılmasaydım
Garip bir lekeydin hemen fark edildin
Sessiz evlerin çocuklarından sade biriydin
Suratlar izledin isimler ezberledin
Şimdi kim miyim? hatırlatın bilmek isterim

Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say

Sonra zihnimin kemiklerine isimler yaz
Damlıyorken ömrümün saçaklarından
Kalbur üstü kanlar bir yerlerde yıldızlar kayar
Görmedin say olmadım say
Rengi vardı seslerin bir aile sofrasında
Hiç olmadın sen orada varlığın muamma
Şimdi dev bir boşluğa düşerken uykularda
Bu münferit vaka başlı başına facia
Konuşsun tarlalarda korkuluklar
Bölük pörçük hafızamda kapkaranlık bulutlar
Bakma gitti onlar burada yoklar
Yıllar evvelinden keder bir anda kıpırdar
Nasıl ağrıdığını biliyorsun saklamıycam
Korkulukla tarlalarda sabaha dek konuşcam
Diyicem iyice dinle güzel bir dinle
Görmedin say olmadım say doğmadım say

Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say
Görmedin say olmadım say doğmadım say