Yangın

Özledim inan, çokça vardım da azalıyorum
Yalnızlık bir savaşmış gibi hep ben kazanıyorum
Öldüm artık fakat mezarımı kazamıyorum
O güzel parmakların bana bi nasılsın yazamıyo mu ?
Derdimi içime çektim, bu nasıl dünya deliricektim
Lan aynı sokakların içindeyim hani aldığın herşeyi getiricektin
Söz vermedik mi? Niye üstümden elini çektin?
Hani sevilicektim ya boş dünyada kırmak için bir beni mi seçtin?
Beni sevmek bu kadar zor muydu canım anlat bana
Ama yazdığım her cümlenin üstüne yaş damlatmadan
Anlat, belkide olan biten ne varsa hep benim suçum
Ama zamana dur demek imkansız, kollarınla beni sarmak kadar
Yüreğim yangın yeri, bitmiyor içimde haykırışlar
Gülüşün bana hep ilk bahardı şimdi sol yanım kaldı kışta
Kestin umutlarımı farkın kalmadı yar kılıçtan
İçim kan ağladı gizledim ben herkes gülüyor sandı dıştan
Ben kör bi şairim yoksan derdimi resmederim
Hiç düşünmemiştim terkedeceğini oturup dinle bi kesme beni
Sana aşkımı besteledim, olurda zahmete katlanacaksan
Mezarıma bir toprak dökeceksen yarına kendimi defnederim
Böyle bi veda mı var lan son bi sarılmayı reva görmedin
Her anı helalim olan kadındın başkası olsa bi deva gönderirdi
Bu nasıl sevdaki gülüm ben böyle büyük bela görmedim
Nasıl duymadın çığlıklarımı sağır olsaydı bi yön verirdi
Kendimi tanımaz oldum, elimde kalan bi yırtık resimle
Gözlerim dolu, yanıyor içim ama sözlerim soğuk
Yok mudur yolu? Bu kadar çok seni seviyorken beni anlamadın!
Bir köşe başında gebermek olucak bu kadar özlemin sonu
Yine gözlerim dolu bak sol yanımda yangının var
Ben seni hala özlüyorum, sen çabuk unuttun beni sandığımdan
Yürürüm caddelerinde ben ıslanır yine bu kaldırımlar
Ben kırık dökük yine yol bulurum ama seni kandırırlar!
Düş gibi yüzü gece aklıma düşer
İnsan nasıl yapar nasıl ruhuna küser
Ben sana deliyim yangınım, güzel
Kara kader belki bi gün yüzümüze güler