ถึงคนที่ยังหายใจ

ถึงคนที่ยังหายใจ
ถึงคนเคยถูกทำร้าย
ความเจ็บช้ำไม่เคยทำใครให้ถึงตาย
ที่สุดถ้ายังหายใจ
ได้โปรดจงอดทนไว้
ใจที่เข้มแข็งต้องสร้างขึ้นมาจากบาดแผล

ทุกคนเคยผิดหวัง
ทุกคนเคยต้องเสียใครไป
ทุกคนต้องเจ็บช้ำ
แตกสลายมาก่อน

ทุกคนต้องเคยล้ม
ล้มจนหมดแรงลุกสู้ต่อ
ทุกคนต้องเคยท้อ
หมดความหวังทั้งใจ
มันเป็นเรื่องธรรมดา (ฮื้อ)
ที่ใครใครก็ต้องเจอ (ฮ้า)

ถึงคนที่ยังหายใจ
ถึงคนเคยถูกทำร้าย
ความเจ็บช้ำไม่เคยทำใครให้ถึงตาย
ที่สุดถ้ายังหายใจ
ได้โปรดจงอดทนไว้
ใจที่เข้มแข็งต้องสร้างขึ้นมาจากบาดแผล

จะกี่ครั้งที่ล้มก็ลุกขึ้นอยู่ดีใช่ไหม
สุดท้ายเสียใจแค่ไหนก็ยังหายใจ

วันที่เมฆฝนพ้นผ่าน
แดดจะสาดแสงให้อบอุ่นใจ
มันจะเลวร้ายเท่าไหร่
อีกไม่นานก็จะผ่านพ้นไป

ข้างบนเมฆฝนสีเทา
แดดยังแผดเผาจ้าอยู่บนนั้น
มองที่ขอบฟ้าสีเงิน
มองที่ความหวัง

ถึงคนที่ยังหายใจ
ถึงคนเคยถูกทำร้าย
ความเจ็บช้ำไม่เคยทำใครให้ถึงตาย
ที่สุดถ้ายังหายใจ
ได้โปรดจงอดทนไว้
ใจที่เข้มแข็งต้องสร้างขึ้นมาจากบาดแผล

จะกี่ครั้งที่ล้มก็ลุกขึ้นอยู่ดีใช่ไหม
สุดท้ายเสียใจแค่ไหนก็ยังหายใจ