Ο διαστημάνθρωπος

Ο διαστημάνθρωποσ μου γνέφει:
Δυο λέξεισ έχω να σου πω
Έρχομαι μού ‘πε απ’ άλλο κόσμο εδώ

Το σκάφοσ μου είναι κομμάτια
Νεκροί κι οι τρεισ μου σύντροφοι
Κι αργά όπωσ έβγαζε την κάσκα εκεί

Οι άγγελοι σαν να ξανάρθαν
Νά ‘ρθαν να ζήσουμε στη γη
Τόση όμορφιά δεν εξανάδα
Σ’ ολόκληρή μου τη ζωή

Την εκοιτούσα σαστισμένοσ
Τησ είπα είμαι μουσικόσ
Θέλησα τόσο ένα φιλί τησ ο κουτόσ

Σαν να μου διάβασε τη σκέψη
Προχώρησε ολόισια εμπρόσ
Με φίλησε γλυκά στα χείλη ωχ

Οι άγγελοι σαν να ξανάρθαν
Νά ‘ρθαν να ζήσουμε στη γη
Τόση όμορφιά δεν εξανάδα
Σ’ ολόκληρή μου τη ζωή