Wschód słońca w stadninie koni

Słońce nad stadniną
W końską grzywę chowa twarz
Wstęgą nad łąkami
Jeszcze się unosi mgła
Stoją napięte
Jak strzała gdy drży
Nim cięciwy świst
Znów do lotu ją poderwie

Konie dumne konie
Zasłuchane w szumy traw
Lekkie i swobodne
Jak na czystym niebie ptak
Kiedy tak patrzę
Do biegu się rwą
Chciałbym uciec stąd
Chciałbym gnać za swą tęsknotą

Tam gdzie lśni horyzont
Drga niebieską linią
Wprost w otwarte wrota chmur
Siwych chmur
Tam gdzie w kuźni słońca
Dzień powstaje nowy
Gdzie wytycza drogi rytm
Serca rytm

Konie dumne konie
W blasku wstającego dnia
Czułe i szalone
Czemu was uwielbiam tak
Nieraz poniosą
Poniosą jak wiatr
Czasem bywa tak
Jak z dziewczyną jak z dziewczyną

Tam gdzie lśni horyzont
Drga niebieską linią
Wprost w otwarte wrota chmur
Siwych chmur
Tam gdzie w kuźni słońca
Dzień powstaje nowy
Gdzie wytycza drogi rytm
Serca rytm