Να

Σ' ανασκευάζω μοναξιά
Μ' ένα ν και μ ένα α
Που βρεθήκανε τυχαία μια βραδιά

Κι όπωσ κάθισαν κοντά
Είπε το ‘να στ' άλλο
Να πωσ γεννιούνται τησ μοίρασ τα γραφτά

Το μελαχρινό το ν
Σκύβει δίνει ένα φιλί
Στην ολόλευκη του α τη γραμμή

Κι αγκαλιάστηκαν σφιχτά
Κι είπανε για πάντα
Να αγαπιόμαστε να δίνουμε φιλιά

Να λιαζόμαστε μαζί
Ύστερα από βροχή
Καθισμένοι σε ουράνια γραμμή

Να γελάμε δυνατά
Να φοράμε τη χαρά
Να φωνάζουμε στον κόσμο να

Κι αν με δεισ λέει το α
Σε ανάποδη σειρά
Να σου λέω κατά λάθοσ αν

Αν ραγίσει το γυαλί
Αν αλλάξει η γραφή
Αν σπάσει η ουράνια γραμμή

Τότε να με πάρεισ αγκαλιά
Και να γράφεισ καθαρά
Να η αγάπη μασ μωρό μου να