Παραίσθηση

Βάδιζα μόνοσ και σε κράταγα απ' το χέρι
Ξυράφι η νύχτα κραγμένα στενά
Μια μπάντα πίσω μασ χάλκινα και κρουστά
Το άρρωστο μυαλό μου τι παιχνίδια παίζει

Βάδιζα μόνοσ και σε κράταγα απ' το χέρι
Μεσ στησ κυψέλησ τα αδιάκοπα στενά
Εσύ με το άσπρο σου χαμογελάκι
Κι εγώ με μαύρο πανί στο χέρι

Κι ήτανε τότε σε ένα τζάμι απέναντι
Η φάτσα μου έκπληκτη να με κοιτά
Ήταν παραίσθηση δε σε κράταγα απ' το χέρι
Και είπα νυχτιάτικα τι αστεία είν' αυτά

Μονάχοσ πάλι με ξυλιασμένο χέρι
Τόσεσ ώρεσ έξω κι έχει αρχίσει να φυσά
Πήρα τα βήματα κοφτερό μαχαίρι
Και ξετινάχτηκα στην τέλεια ερημιά

Βάδιζα μόνοσ και σε κράταγα απ' το χέρι
Ξυράφι η νύχτα κραγμένα τα στενά
Μια μπάντα πίσω μασ χάλκινα και κρουστά
Το άρρωστο μυαλό μου τι παιχνίδια παίζει