Τη νύχτα αυτή

Βαρέθηκα τουσ ίδιουσ δρόμουσ
Εμπούχτισα τα σκοτεινά στενά
Τουσ θυελώδεισ τροχονόμουσ με τα κράνη τα λευκά
Με τα κράνη τα λευκά

Το γυαλιστερό αυτοκίνητό μου
Το σιχαμένο το εγώ μου
Βράδυ κι όλα κινούνται απειλητικά

Οι δρόμοι είναι απροσπέλαστοι
Οκτώ η ώρα και νεκρόσ μέσα στην κίνηση
Στη λεωφόρο τη σπαρμένη με σιδερένια κλουβιά
Με σιδερένια κλουβιά

Και στα φανάρια δύο δύο τα ξυπόλητα παιδιά
Τα ξυπόλυτα παιδιά

Φωκίωνοσ νέγρη ελευσίνα
Στην άσφαλτο ολόκληρη η αθήνα
Και στον αέρα επάνω disco μουσική
Σταλμένη πάντα από την αμερική

Και στον αέρα επάνω disco μουσική
Σταλμένη πάντα από την αμερική

Θα κλειστώ μέσα μου να μελαγχολήσω
Μια που δεν μπορώ να κάνω πίσω
Και θα με βρει το πρωί πάνω σ' ένα σκαλοπάτι
Να ονειρεύομαι τη νύχτα αυτή

Και θα με βρει το πρωί πάνω σ' ένα σκαλοπάτι
Να ονειρεύομαι τη νύχτα αυτή