Το τραγούδι της λευτεριάς

Θα σασ πω για να το μάθει ο ντουνιάσ
Το τραγούδι τησ λεβέντικησ γενιάσ
Που το φέρνει ο αγέρασ με τον πόνο τησ φλογέρασ
Και που κρύβει τον καημό τησ λευτεριάσ

Το τραγούδι τησ τρανήσ παλικαριάσ
Που το λέει στα κορφοβούνια ο βοριάσ
Και τ' αντιλαλούν οι λόγγοι πέρα από το μεσολόγγι
Κι απ' το σούλι ωσ το χάνι τησ γραβιάσ

Α α α η ελλάδα είναι απ' το θεό σταλμένη
Α α α η ελλάδα μασ ποτέ τησ δεν πεθαίνει

Το τραγούδι που οι στροφέσ του οι παλιέσ
Φτάναν μέχρι τισ ψηλέσ αητοφωλιέσ
Κι έτσι οι αετοί μαθαίναν πολεμώντασ πωσ πεθαίναν
Παλικάρια σε βουνά κι ακρογιαλιέσ

Το τραγούδι που είν' αθάνατη πνοή
Που το 'λέγαν σαν γλεντούσαν κι οι θεοί
Που τη νίκη ενόσ αγώνα πέρα 'κει στον μαραθώνα
Διηγιέται να ζηλεύουν οι λαοί

Α α α η ελλάδα μασ η χιλιοδοξασμένη
Α α α η ελλάδα μασ η τόσο αδικημένη
Α α α