Ένοχες σκέψεις

Την αμαρτία μου θα σου την πω
Και θέλω αγάπη μου γλυκιά να με πιστέψεισ
Όσο γλυκά κι αν με φιλάσ
Όσο πολύ κι αν μ’ αγαπάσ
Κάνω για σένα χωρίσ να θέλω ένοχεσ σκέψεισ

Με τη σκέψη σε σκοτώνω από τη ζήλεια μου
Με τη σκέψη πωσ μου πρόδωσεσ τα χείλια μου
Σε μισώ σε καταριέμαι με τη σκέψη
Κι ενώ ξέρω πωσ ποτέ δεν έχεισ φταίξει

Όταν τα χείλη μασ είναι κοντά
Η αγωνία μου καλμάρει και ξεχνιέμαι
Μα όταν λείπεισ μακριά
Από τον ίδιο το βραχνά
Αρχίζω πάλι να υποφέρω και τυραννιέμαι