Romance de Bernaldino e Sabeliña
Polo mundo me vou, madre,
polo mundo a camiñar(e)
en busca de Bernaldino
que no o podo atopar(e).
E se foi de terra en terra
e de lugar en lugar(e)
topou unha lavandeira
lavando nun areale.
-De Bernaldino señora
Que novas me pode dar(e)?
-Bernaldino, é da reina
o paxeciño galan(e).
Ao decir estas palabras
Bernaldino a porta sae
-Quen te trouxo aquí Sabela,
Quen te trouxo a este lugar(e)?
-Teus amores Bernaldino,
por aquí me fan andar(e).
colleronse polo brazo,
Puxeronse a pasear(e).
En canto os vira a raiña
aos dous mandara matar(e)
a ella enterrana no coro,
enterrano no altar(e).
Dela naceu unha fonte,
E del un verde olivar(e);
Tanto crecen un e outro
Que aos ceos foron chegar
Cando os ventos sopran mainos
os dous se queren falar(e)
Cando os ventos sopran recios
os dous se queren bicar(e)