İSTANBUL

(Ver bakıyım AKDO)
(Ver bakıyım AKDO)
(Ver bakıyım AKDO)

Bana n'olduğunu o bilemez
Bunu havada af dilemez
Baba işi ertelemez (asla)
Senin kötü her denemen (hrr)
Sinirden patladım bugün
Suyun bir damlası yeter (a, a)
Beş gündür uyuyamadım gülüm
Uykumu aldığın yeter

İs-tan-bul
İstanbul yaktı benim ciğerimi
(Şşt, İstanbul yaktı beni)
İs-tan-bul
İstanbul gördü benim ateşimi
(Şşt, İstanbul gördü beni)

Seni aldı, aldı bu dünya
Ah, yalan dünya
Bu olmalı, olmalı dünya
Ah, yalan dünya
Ben aynıyım, sen ayrı yerde
Yıllardır gelmedin aşkım
Yatağımda beş tane kız var
Onlarla uyumadım aşkım

İs-tan-bul
İstanbul yaktı benim ciğerimi
(Şşt, İstanbul yaktı beni)
İs-tan-bul
İstanbul gördü benim ateşimi
(İstanbul gördü beni)

Ey benim yârim, yârim (yârim)
Geceleri benim yanımda yoktun (yoktun)
Paramparça hâlim, hâlim (hâlim)
Ben de seni artık unuttum (artık unuttum, artık unuttum)
(Artık unuttum, artık unuttum)

İs-tan-bul