เธอรู้หรือเปล่า [mai then & now 2]
KALAYARAT VARANAVAT, TANAWAT SUEBSUWAN
อาจจะดูว่ามันนานผ่านมานานล่วงเลยไป
อาจจะดูว่าหัวใจของฉันมันชินและชา
ดูไม่เป็นทุกข์ เหมือนไม่เสียใจเหมือนคนไม่มีน้ำตา
อาจจะดูว่าดีกว่าจากวันนั้น
อาจจะดูเหมือนแข็งแรงแกร่งกว่าวันที่เธอไป
อาจจะดูเหมือนลืมง่ายคล้ายคล้ายไม่มีอะไร
มันไม่ใช่เลย มันไม่ใช่เลยยังไม่เคยลืมเลือนเธอไป
ไม่ว่านานเท่าไร
เธอรู้หรือเปล่า ว่ามันเจ็บปวดรวดร้าวและทรมาน
เมื่อรู้ว่าไม่มีใคร
เธอรู้หรือเปล่า ความเหงากับความว่างเปล่า
ปวดร้าวเพียงใด
เมื่อต้องคอยแต่คน ที่ไม่มีวันกลับมา
มันไม่ใช่เลย มันไม่ใช่เลยยังไม่เคยลืมเลือนเธอไป
ไม่ว่านานเท่าไร
เธอรู้หรือเปล่า ว่ามันเจ็บปวดรวดร้าวและทรมาน
เมื่อรู้ว่าไม่มีใคร
เธอรู้หรือเปล่า ความเหงากับความว่างเปล่า
ปวดร้าวเพียงใด
เมื่อต้องคอยแต่คน ที่ไม่มีวันกลับมา
เธอรู้หรือเปล่า ความเหงากับความว่างเปล่า
ปวดร้าวเพียงใด
เมื่อต้องคอยแต่คนที่ไม่มีวันกลับมา