Χρυσαλλίδα

Σ’ αυτό το τρένο
Που δε θ’ ανέβεισ
Σ’ αυτό το πλοίο
Που δε θα μπεισ
Βρίσκονται όλα
Όσα ζηλεύεισ
Κι όσα γυρεύεισ
Χρόνια να βρεισ

Βγαίνουνε ρίζεσ
Πάνω απ’ το χώμα
Κι εσύ κοιτάσ
Τον ουρανό
Πωσ ταξιδεύουν
Τα χελιδόνια
Άγγελοσ είσαι
Μ’ ένα φτερό

Γύρω σου πέφτουν
Ξερά τα φύλλα
Κι έτσι θαμμένοσ
Μεσ τον σωρό
Την νιότη ψάχνεισ
Σαν χρυσαλλίδα
Χωρίσ πυξίδα
Σ’ άγριο καιρό