Κάποιες μέρες

Κάποιεσ μέρεσ κυλάνε
Κάποιεσ γυρνάνε ξανά και ξανά
Κάποιεσ φεύγουν και πάνε
Και γι 'αυτέσ δε θυμάσαι τίποτα πια

Κάποιεσ λεσ τα 'χω χάσει
Κι άλλεσ λεσ πωσ μιαν άκρη θα βρουν
Μα όταν πια έχουν περάσει
Μια αράχνη τισ γνέφει μαζί στον ιστό

Κι είναι μέρεσ που φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
Και μέσα μου σβήνει ο φόβοσ και η άρνηση
Θέλω έξω να τρέξω να χαθώ να πιστέψω
Μια λάμψη με οδηγεί

Κάποιεσ μέρεσ που φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
Και μέσα μου σβήνει ο φόβοσ και η άρνηση
Πάλι έξω θα τρέξω θα λυγίσω θα αντέξω
Μια λάμψη θα μ’ οδηγεί

Κάποιεσ μέρεσ τυχαίνουν που όλοι σωπαίνουν
Και δε σου εξηγούν
Κάποιεσ όλο πλησιάζουν μα σχέδια αλλάζουν
Και δεν λένε να 'ρθουν

Κι άλλεσ στέλνουν σημάδια
Για να βγεισ σ’ ένα δρόμο ανοιχτό
Που μέσα από τα σκοτάδια
Οδηγεί σε κάποιον χαμένο παράδεισο

Κι όλο στέλνουν σημάδια
Για να βγεισ σ’ έναν δρόμο ανοιχτό
Που μέσα από τα σκοτάδια
Οδηγεί σε κάποιον χαμένο παράδεισο

Manolis Famellos