Μιλάω παλιά

Μιλάω παλιά
Κρεμάω φιλιά
Γιατί έφτασε ο καιρόσ μου
Που φεύγω ενώ
Μου πάει στενό
Το σύνολο του κόσμου

Θα φτιάξω με χρυσό μολύβι
Σαν δρόμο στο μυαλό που ανοίγει
Μέσα από χίλιεσ καστανιέσ
Το πιο κρυφό μου μονοπάτι
Κι αφού δεν έκανα γι' απάτη
Θα πιάσω τέσσερισ γωνιέσ

Θα φτιάξω με χρυσό μολύβι
Στην άγια πλάτη σου καλύβι
Κι όταν μου βάζεισ τισ φωνέσ
Θα μπαίνω εκεί να πέφτω χάμω
Κι αφού δεν έκανα για γάμο
Φωτιέσ θ' ανάψω σκοτεινέσ