Το γελαστό παιδί

Ήταν πρωί τ' αυγούστου
Κοντά στη ροδαυγή
Βγήκα να πάρω αγέρα
Στην ανθισμένη γή

Βλέπω μια κόρη κλαίει
Σπαραχτικά θρηνεί
Σπάσε καρδιά μου εχάθει
Το γελαστό παιδί

Είχεν αντρειά και θάρροσ
Κι αιώνια θα θρηνώ
Το πηδηχτό του βήμα
Το γέλιο το γλυκό

Ανάθεμα στη ώρα
Κατάρα στη στιγμή
Σκοτώσαν οι δικοί
Μασ το γελαστό παιδί

Ω να 'ταν σκοτωμένο
Στου αρχηγού το πλάϊ
Και μόνο από βόλι
Εγγλέζου να 'χε πάει

Κι απ' απεργία πείνασ
Μεσα στη φυλακή
Θα 'ταν τιμή μου που 'χασα
Το γελαστό παιδί

Βασιλικιά μου αγάπη
Μ' αγάπη θα σε κλαίω
Για το ότι έκανεσ
Αιώνια θα το λέω

Γιατί όλουσ τουσ εχθρούσ μασ
Θα ξέκανεσ εσύ
Δόξα τιμή στ' αξέχαστο
Το γελαστό παιδί