Η μπαλάντα της Μαρίας Πολυδούρη

Στο γραφείο σου εκεί στην επαρχία
Όλα τα’άφησεσ και μείναν όπωσ χθεσ
Στο συρτάρι μια παλιά φωτογραφία
Και οι ζωεσ μασ δυο παράλληλεσ γραμμέσ

Ένα σύμβολο στον μώλο η σημαία
Ένα σύμβολο και συ μοναχικό
Κάθε βράδυ περπατάσ στην προκυμαία
Με μια σφαίρα φυτεμένη στο μυαλό

Σ’ένα θέατρο που έπαιξεσ για λίγο
Αποσπάσματα και ανόμοιεσ σκηνέσ
Είπεσ φτάνει δεν αντέχω πια θα φύγω
Με σκοτώνουν διαρκώσ οι θεατέσ

Όταν ήρθεσ να με δείσ στην σωτηρία
Και μου έφερεσ λουλούδια και γλυκά
Όλα πέρασαν με μιασ στην ιστορία
Και χωρίσαμε σε λίγο φιλικά