Uit het oog, uit het hart

Er zijn teveel herinneringen
Waardoor ik jou niet zo kan vergeten
Al zou ik dat willen
Leeft de eenzaamheid diep in mij voort
Sinds ik niets meer van jou heb gehoord
'Tis alsof jij me nooit hebt gekend
'K Weet niet waar je bent

In het huis is niets veranderd
Slechts de vreugde heeft plaats moeten
Maken voor zwijgende stilte
Heeft de nacht mijn verdriet weer ontdekt
Word ik door al m'n tranen gewekt
Heeft het niets dan betekend voor jou
Is dit wat jij wou

Uit het oog uit het hart
Kun je me zomaar vergeten
Het maakt mij zo verward
Dat jij niets meer van me wil weten
Uit het oog uit het hart
Is alles voorgoed uitgewist
Kun jij het me leren ik zal dan proberen
Te doen of je echt niet hebt bestaan
Al geef ik m'n lach maar er komt tot die dag
Uit m'n oog uit m'n hart nog alleen maar een traan

Ik was dom om ooit te denken
Dat na alles wat tussen ons mis ging
Nog vriendschap zou blijven
Jij vergeet wat ik gaf toch heel gauw
'K werd te vaak al gewaarschuwd voor jou
'Tis omdat ik je doorkreeg misschien
Jij mij niet wil zien