Φτάνει που θα μ’ αγαπάει

Δεν είναι πλουσιόπαιδο ο φίλοσ ο δικόσ μου
Μα είναι άντρασ μερακλήσ ο πιο όμορφοσ του κόσμου

Μεροδούλι μεροφάι φτάνει που θα μ' αγαπάει

Δεν έχει λούσα και λεφτά δεν είν' αριστοκράτησ
Δουλεύει σ' εργοστάσιο ένασ φτωχόσ εργάτησ

Μεροδούλι μεροφάι φτάνει που θα μ' αγαπάει

Δυο χρόνια τώρα μ' αγαπά και γάμο μου 'χει τάξει
Και σαν εργάτησ θα φανεί στο λόγο του εντάξει

Μεροδούλι μεροφάι φτάνει που θα μ' αγαπάει