Αν τ’ όνομα του

Αν το όνομά του θεσ να ξεχάσεισ
Πήγαινε στην ακρογιαλιά
Με ένα κοχύλι κοίτα να πιάσεισ
Το άσπρο κύμα που κυλά

Αν το όνομά του θέλεισ να γίνει
Μια παπαρούνα στην αμμουδιά
Μην τον φιλήσεισ άστον να μείνει
Μόνοσ του μεσα στην ερημιά

Όπου κι αν πασ δε θα ξεχάσεισ
Το όνομά του
Όπου κι αν γυρνάσ
Πίσω σου θα χεισ την σκιά του

Αν το όνομά του ακόμα γυρνάει
Τισ νύχτεσ μέσα στο βοριά
Για λίγο σκέπασε το δάκρυ
Πάρε τη θύμηση για συντροφιά

Όπου κι αν πασ δε θα ξεχάσεισ
Το όνομά του
Όπου κι αν γυρνάσ
Πίσω σου θα χεισ την σκιά του