Το πρόσωπο σου

Ήτανε μάρτησ ή απρίλησ
Κι όλο το φωσ ήταν δικό σου
Όταν αντίκρισα στο δρόμο
Το πρόσωπο σου το πρόσωπο σου

Έπεφτε σαν χρυσάφι ο ήλιοσ
Περνάγαν χελιδόνια μπροσ σου
Κι όλα τα δέντρα έχει ποτίσει
Το πρόσωπο σου το πρόσωπο σου

Περνάγαν δίπλα μου ανθρώποι
Μα εγώ δεν έβλεπα κανένα
Μόνο τα μάτια σου κοιτούσα
Τα βουρκωμένα

Μέσα στισ μαγεμένεσ νύχτεσ
Και μέσα στη σιωπή του μάη
Νιώθω θλιμμένη τη μορφή σου
Να με κοιτάει να με κοιτάει

Περνάγαν δίπλα μου ανθρώποι
Μα εγώ δεν έβλεπα κανένα
Μόνο τα μάτια σου κοιτούσα
Τα βουρκωμένα

Ήτανε μάρτησ ή απρίλησ
Κι όλο το φωσ ήταν δικό σου

Marïna