Σταθμοί και λιμάνια

Πήρεσ το τρένο μια βραδιά
Κι ένα καράβι του νοτιά
Στη ξενιτιά να πασ πουλί ορφανεμένο
Κι έμεινα μόνη στη ζωή
Με την αγάπη μου σβηστή
Σ' ένα σταθμό σ' ένα λιμάνι να προσμένω

Σταθμοί και λιμάνια
Αδέρφια του πόνου
Μανάδεσ τησ θλίψησ και του χωρισμού
Το κάθε μασ δάκρυ
Εκεί σε μιαν άκρη
Απ' τα μάτια κυλάει και στάζει παντού

Πήρεσ μια αγάπη μια καρδιά
Φεύγοντασ για την ξενιτιά
Κι ο πόνοσ έφερε το κλάμα στη ματιά μου
Κι όλο πηγαίνω για να δω
Μια στο λιμάνι στο σταθμό
Μήπωσ φανείσ και ξαστερώσει η χαρά μου