I Akrovatissa

Ακροβατώντασ σε κλωστέσ
Που η σκέψη ξεδιπλώνει
Βρέθηκα νά 'μαι μόνη
Να ψάχνω το κλειδί
Που την αγάπη την κρατάει
Καλά αμπαρωμένη
Σε μια καρδιά ανοιχτή

Αναζητώντασ του καιρού
Τα χνάρια τα χαμένα
Βρέθηκα ωσ εσένα
Ανέγγιχτη μορφή
Που κρύβεσαι και ξεμυτάσ
Στησ μνήμησ μου την πόρτα
Χωρίσ καμιά ντροπή

Να βρω τη γλώσσα τη φωνή
Που νόημα θα δίνει σε κάθε απαντοχή
Να μου δοθεί η χάρη να κλέψω το φεγγάρι
Όταν μεσουρανεί