Τίποτα δε σημαίνει τίποτα

Ευοίωνα ευάερα ευήλια πρωινά
Βουλιάζετε στου νέφουσ την γκριζόμαυρη αγκαλιά
Και μόνο στα σκιρτήματα και στισ αναλαμπέσ
Κερδίζετε ότι χάνουμε στου δρόμου τισ στροφέσ

Τίποτα δε σημαίνει τίποτα κι όλα ύποπτα
Σε νύχτα εκεί βαθιά
Μόνο απ’ το θαύμα που προσμένουμε
Ανατέλλει φωσ τώρα πια

Ετούτο το κουβάρι ξετυλίγεται γοργά
Μπερδεύει όλα τα νήματα και κόβει τα σκοινιά
Η άκρη κάπου χάθηκε σε χώρα μυθική
Κι εδώ μ’ εμάσ τι γίνεται να βρούμε κάποια αρχή

Τίποτα δε σημαίνει τίποτα κι όλα ύποπτα
Σε νύχτα εκεί βαθιά
Μόνο απ’ το θαύμα που προσμένουμε
Ανατέλλει φωσ τώρα πια

Το μαύρο άσπρο λέγεται σαν να 'ταν φυσικό
Καρφάκι δε μου καίγεται αχ πάρε με από 'δω
Μα αν σώσω το κεφάλι μου σε μια καμμένη γη
Μοιάζει με δώρο άδωρο και μ’ έρημη γιορτή

Τίποτα δε σημαίνει τίποτα κι όλα ύποπτα
Σε νύχτα εκεί βαθιά
Μόνο απ’ το θαύμα που προσμένουμε
Ανατέλλει φωσ τώρα πια