บนเส้นทางสายเดิม
ฝันที่อยู่ไกลปลายทางมองไม่เห็น
ทุกก้าวยังลำเค็ญไม่เป็นดั่งใจหวัง
ล้มล้มลุกลุกหมื่นทุกข์โถมถั่ง
เหงื่อไคลที่รินหลั่ง เธอยังคอยซับให้
เอ่ยปากถามว่าเธอเหนื่อยไหม
กับชีวิตลุ่มลุ่มดอนดอน
เธอตอบสู้ได้แน่นอน
หนักกว่านี้ก็ไม่เป็นไร
คำพูดของเธอวันนั้น
วันนี้ยังเป็นกำลังใจ
ปัญหาปากท้องเรียงราย
เธอยังเต็มใจก้าวไปด้วยกัน
เส้นทางแรงงานสายเดิมเส้นนี้
มีเธอคนดีเป็นแรงให้ฝัน
เศรษฐกิจตกเหวแต่เธอไม่เคยทิ้งกัน
เมื่อหันไปมองวันวานภูมิใจที่ได้มีเธอ
เหงื่องานงดงาม รักเอยยั่งยืน
ผ่านวันผ่านคืน เธอคือแรงใจ
เอ่ยปากถามว่าเธอเหนื่อยไหม
กับชีวิตลุ่มลุ่มดอนดอน
เธอตอบสู้ได้แน่นอน
หนักกว่านี้ก็ไม่เป็นไร
คำพูดของเธอวันนั้น
วันนี้ยังเป็นกำลังใจ
ปัญหาปากท้องเรียงราย
เธอยังเต็มใจก้าวไปด้วยกัน
เส้นทางแรงงานสายเดิมเส้นนี้
มีเธอคนดีเป็นแรงให้ฝัน
เศรษฐกิจตกเหวแต่เธอไม่เคยทิ้งกัน
เมื่อหันไปมองวันวานภูมิใจที่ได้มีเธอ